Column: Een stapel stenen of een thuis?

Je hoeft niet gestudeerd te hebben om te constateren dat er woningnood is. Jong en oud hebben alleen iets te kiezen als er flink geld beschikbaar is. Inschrijven voor een sociale huurwoning? Rekenen maar op lange wachtlijsten.

Starters op de koopwoningmarkt moeten wél eerst aan hypotheekvoorwaarden kunnen voldoen. Ouders moeten bijspringen. Ouderen lukt het niet een aangepaste woning te bemachtigen. Momenteel worden koopwoningen wel snel verkocht, voor best hoge prijzen. De historisch lage rente helpt daar een handje mee. Met overigens voorspelbare gevolgen voor de toekomst.

En aangezien spaargeld geen rente meer oplevert (zelfs négatieve rente) gaan spaarders nu koopwoningen in de wijken opkopen en verhuren in de vrije sector. De starter legt het af tegen de belegger.
Maar goed, als we de crises van de toekomst voor het gemak even buiten beschouwing laten: er speelt zich anno vandaag gewoonweg wooncrisis af. En die was er niet plots en zeker niet onverwacht.

Er moet gebouwd worden. Nog steeds en inmiddels méér dan ooit. Maar beweging is er niet. En Den Haag is al een heel tijdje heel erg demissionair druk met zichzelf. Terwijl er ook nog een Corona crisis speelt die een enorm forse rekening gaat neerleggen bij de staatskas.

Rijk, provincies en gemeenten maken niet gezamenlijk een vuist tegen de wooncrisis. Geen centrale regie, geen gezamenlijk aanvalsplan. Nieuwe woningen staan er niet van vandaag op morgen. En als er onverhoopt dom, lomp en snel gehandeld wordt komt het ook niet goed. Als de nood hoog is wordt er snel gejuicht bij plannen die in tijden van nuchterheid fronsende blikken zouden opleveren.

De kar moet uit de modder getrokken worden. Ook via energie en doorzettingsvermogen vanuit het gemeentebestuur. Met de PvdA / Burgerpartij Oldebroek insteek dat een woning een thúis moet zijn. Passend, beschikbaar en betaalbaar. In een fijne wijk.

Fractie PvdA / Burgerpartij Oldebroek